وقتی صحبت از ارتودنسی دندان به میان می‌آید، بسیاری از افراد تصوری جز بریس‌ها و وسایل آن ندارند. تصور این افراد بر این است که تنها با کمک بریس‌های فلزی و سیم‌کشی دندان‌ها امکان اصلاح موقعیت دندان‌ها وجود دارد. اگرچه در بسیاری از موقعیت‌ها این تصور درست است، اما خدمات ارتودنسی تنها در سیم‌کشی دندان‌ها خلاصه نمی‌شود. وسایل و تجهیزات بسیار دیگری نیز وجود دارند که به منظور اصلاح مشکلات ارتودنسی به‌کار گرفته می‌شوند.
امروزه شاهد ایجاد انواع مختلفی از ناهنجاری‌های دهان و فک هستیم که هر یک از آن‌ها مستلزم به‌کارگیری وسایل و تجهیزات خاصی است. هر یک از این ابزارها، کارکرد به‌خصوصی دارند. دندان‌پزشک شما را معاینه می‌کند و براساس نوع ناهنجاری‌های فک یا دندان‌هایتان، ابزار و لوازم مورد نیاز را در پروسه ارتودنسی به‌کار می‌گیرد. بعضی از این وسایل همچون بریس‌ها کاربرد گسترده‌تری دارند و امکان دارد که شما نیز آن‌ها را بیشتر دیده باشید. ابزار و وسایل ارتودنسی به شکل ثابت یا متحرک عمل می‌کنند که شامل بریس‌ها، براکت‌های توربو، آرک‌های دندانی، هدگیر، میخ‌های ارتودنسی و… می‌شوند.
بریس ها
بریس‌ها را می‌توان یکی از ابزار رایج در طول پروسه ارتودنسی دانست. این وسیله در جهت اصلاح موقعیت دندان‌ها به‌کار گرفته می‌شود. ایجاد اتصال به کمک این بریس‌ها صورت می‌گیرد و دندان‌ها به این شیوه احاطه شده و به شکل دلخواه می‌توان آن‌ها را حرکت داد. عموما این وسایل ارتودنسی از باندهایی تشکیل شده‌اند که نصب آن‌ها روی دندانهای مولر انجام می‌گیرد. سپس به کمک براکت‌ها به سایر دندان‌ها متصل می‌شوند. برای اتصال براکت‌ها به دندان، یک نوع چسب مخصوص مورد استفاده قرار می‌گیرد. جهت حفظ موقعیت بریس‌ها در طول پروسه درمان، باید چسب انتخابی از میزان چسبندگی لازم برخوردار باشد. البته این چسب بیش از حد نباید قوی باشد، چراکه در پایان کار بریس‌ها برداشته خواهند شد و در این صورت دندان‌پزشک با مشکل مواجه می‌شود.
براکت های توربو یا پشت دندانی
از دیگر وسایل مورد استفاده در حوزه ارتودنسی می‌توان به براکت‌های توربو اشاره کرد. براکت توربو، نام وسیله‌ای است که در جهت کاهش اوربایت‌های عمیق به‌کار گرفته می‌شود. اوربایت در اصل به عدم تراز بودن ردیف‌های دندانی می‌گویند. به کمک این ابزار، مسئله گاز گرفتن بیمار توسط دندانهای عقب‌رفته برطرف خواهد شد. با این کار، شاهد جلو آمدن دندانهای عقب‌رفته به طور طبیعی خواهید بود. در نتیجه این عمل نیز اصلاح عدم تراز بودن دندان‌ها صورت خواهد گرفت.
براکت توربو شامل براکت‌های کوچک فلزی می‌شود که نصب آن‌ها در پشت دندانهای جلوی فک بالا انجام گرفته است. این براکت‌ها اثرگذاری بالایی دارند، چراکه به سادگی نمی‌توان آن‌ها را جدا کرد. با این وجود، امکان دارد که فرد در روزهای اول به هنگام غذا خوردن به مشکل بربخورد. توصیه ما به شما مصرف غذاهای نرم در طول این پروسه است. بعد از گذشت چند ماه و استفاده از این وسیله، موقعیت قرارگیری دندانهای شما اصلاح خواهد شد.
پیش از اینکه بریس‌ها برای همه دندان‌ها به‌کار گرفته شوند، عموما باید فضای موردنیاز را ایجاد کنیم و اوربایت اصلاح شود. اوربایت به تداخل بیش از حد عمودی دندانهای جلو گفته می‌شود. در پروسه ارتودنسی دندان، ابزاری تحت عنوان آرک دندانی وجود دارد. با به‌کارگیری آرک‌های دندانی در فک بالا یا پایین می‌توان این مسئله را برطرف کرد. آرک‌های دندانی شامل سیم‌‌هایی می‌شود که به شکل مستقیم از دندانهای مولر به دندانهای جلو اتصال پیدا می‌کنند. در اصل می‌توان گفت که از دندانهای آسیاب کوچک گذر می‌کنند.
از دیگر وسایل به‌کار گرفته شده در حیطه ارتودنسی دندان می‌توان به هدگیر اشاره کرد. این وسیله زمانی استفاده خواهد شد که شاهد ایجاد اختلاف میان رشد فک بالا و پایین باشیم. در این شرایط، دندان‌ها و فک بالا به نسبت دندان‌ها و فک پایین جلوتر قرار می‌گیرند. با کمک هدگیر، سرعت رشد فک‌های بیمار کاهش پیدا می‌کند. بعضی از افراد برای اصلاح جویدن خود از اکسترکش کمک می‌گیرند. به کمک این دستگاه، دیگر شاهد لغزیدن دندانهای عقبی بالا در حین نزدیک کردن فاصله‌های دندانی نخواهیم بود. هدگیر یک تکیه‌گاه دارد که نصب آن در پشت گردن انجام می‌گیرد. این وسیله به صورت یک تسمه یا نوار پلاستیکی دیده می‌شود که دور سر بیمار بسته شده و به یک سیم فلزی در جلوی دهان فرد اتصال پیدا می‌کند.
نظر خود را در مورد این مقاله بنویسید
بحث درباره این مقاله را شما آغاز کنید!